Inner landscapes noemt Marlie Duizings de schilderijen die centraal staan in deze kunstvesper. Innerlijke landschappen, ontstaan als expressie van zelfonderzoek en de overgave die daarvoor nodig is. Ze nodigen de toeschouwer uit de eigen binnenwereld te betreden en zich onbevangen te laten verrassen door nog onbekende stukken daar die evenzeer ontregelen als ook bevrijden.
Met klassieke en moderne composities voor gitaar brengt Wim Klerkx innerlijke landschappen tot klinken. Poëzie uit de bijbel en eigentijdse gedichten completeren de kunstvesper als reis door de binnenwereld.
Nancy Kroon stelt in haar werk de mens centraal. De fascinatie voor de oude Griekse kunst en cultuur speelt in haar werk een grote rol. Een verhaal of mythe kan aanleiding zijn voor een werk, evenals een van de verweerde beelden uit de oudheid, of de kleur, de warmte en de onvoorspelbaarheid van het Griekse landschap. Resten van beelden en flarden van teksten neemt zij in zich op en ze keren getransformeerd terug in haar werk.
De schilderijen prikkelen de fantasie en willen reflectie teweeg brengen op onze eigen levensreis. Is een eindbestemming het doel of gaat het eerder om onze weg er naar toe? Zit er ook niet een vorm van reizen in het wachten, zodat er beweging plaats vindt?