Reizen en wachten (kunstvesper)
Kunst en religie hebben raakvlakken: beide geven ze uitdrukking aan wat groter is dan wijzelf. Een kunstvesper exploreert dit raakvlak. Laat u meenemen in een verrassende dialoog tussen beeldende kunst, muziek, poëzie en bijbel rond een oermenselijk thema. In de opzet van een kunstvesper zit ruimte voor overweging in stilte. Beelden, klanken en gelaagde woorden vertolken wat onzegbaar is.
De volgende kunstvesper wordt gehouden op zondag 29 september in de Nassaukerk. Aan deze kunstvesper verlenen Nancy Kroon (schilderijen) en Julian Deleij (gitaar) hun medewerking. Het thema is: reizen en wachten. De expositie is in de maanden september en oktober te zien in de Nassaukerk.
Nancy Kroon stelt in haar werk de mens centraal. De fascinatie voor de oude Griekse kunst en cultuur speelt in haar werk een grote rol. Een verhaal of mythe kan aanleiding zijn voor een werk, evenals een van de verweerde beelden uit de oudheid, of de kleur, de warmte en de onvoorspelbaarheid van het Griekse landschap. Resten van beelden en flarden van teksten neemt zij in zich op en ze keren getransformeerd terug in haar werk.
Zoals een mythe vaak een dubbele bodem heeft, zo blijft er in het werk van Nancy Kroon iets te raden. Dat gebeurt door weg te laten, te omhullen of te verbergen. Tijdens het process van schilderen ontstaan menselijke vormen die zich nooit helemaal bloot geven. De oergevoelens en emoties die in de mythen tot uitdrukking komen zijn universeel en zo ook actueel.
In de gexposeerde werken komen steeds dezelfde kleuren terug. Ze zijn geinspireerd op personen en motieven uit de klassieke mythologie. Odysseus bijvoorbeeld die tientallen jaren onderweg was op zijn (ook geestelijke) reis. Of zijn vrouw Penelope die gedurende deze tijd van wachten hem trouw wilde blijven en een list verzon om aan alle aanbidders in het hof te ontkomen: ze vertelde hen dat ze aan een nieuw gewaad werkte en dat ze, zodra ze het gewaad af zou hebben, een nieuwe man zou kiezen. In de nacht haalde zij dit gewaad weer uit, zodat het nooit afkwam en ze trouw kon blijven aan Odysseus.
De schilderijen prikkelen de fantasie en willen reflectie teweeg brengen op onze eigen levensreis. Is een eindbestemming het doel of gaat het eerder om onze weg er naar toe? Zit er ook niet een vorm van reizen in het wachten, zodat er beweging plaats vindt?
Julian Deleij is een atypische muzikant die zich het liefst op de achtergrond beweegt. Hij presenteert zich als de Sfeermaecker en laat zich voor zijn gitaarspel inspireren door de expositie.
